Αφηνόμαστε όλοι, κι εκείνος κι εμείς, στο έλεος του Θεού.
Παράξενος αποχαιρετισμός. Τι έφυγε με το θάνατο του Σαίξπηρ; Ο δικός μας Σαίξπηρ όχι, ο δικός του ίσως. Εμείς συνεχίζουμε το ταξίδι μαζί του, ως άλλοι Άριελ, αερικά αιχμαλωτισμένα μέσα στη φύση που τα ελευθέρωσε και υπακούν στο ανώτερο, στο πνευματικό, στον λόγο. Η Τρικυμία μας όμως δεν έχει τέλος. Εκεί, ο μέγας μάγος δεν επέτυχε. Συνεχίζουμε να ζούμε ποιητή μέσα στο χάος της Τρικυμίας. Η δικαίωσή σου, που θάναι και δικαίωσή μας, το ξέρουμε πια πως θα μας μείνει αυτό που είναι: ένα όνειρο. Έτσι ακριβώς: το ξέρουμε πια πως “είμαστε όλοι φτιαγμένοι από υλικά ονείρων”.
Η κυρία με τα γυαλιά δεν έδειξε να καλύπτεται από το θερμό χειροκρότημα των ακροατών, και σήκωσε το χέρι δείχνοντας πως θέλει να βάλει τη...
Έβρισκε στις παλιές ιστορίες την πρώτη του ύλη για να φτιάξει τα δικά του. Διάβαζε Πλούταρχο και Πλαύτο, όχι βέβαια Θουκυδίδη ή Τάκιτο, διάβαζε δηλαδή...
Στο γραφείο που είχα πολύ παλιά στην Δημοκρίτου έρχονταν ανάμεσα σε άλλους ποιητές και ο Μιχάλης Κατσαρός. Συνήθως μου διάβαζε κάποιο ποίημά του – και...
Εισαγωγικές παρατηρήσεις σε σεμινάριο, Βοστώνη 1995 Μερικά πράγματα θα πρέπει να τα ξεκαθαρίσουμε από την αρχή. Πρώτ΄απ΄ όλα, η φιλοσοφία δεν είναι επιστήμη. Τα πορίσματα...
Γενικά, ο κόσμος λέει “κοίτα τη δουλειά σου και μην ανακατεύεσαι”. «Αν κοίταζε ο καθένας τη δουλειά του», μούγκρισε η Δούκισσα, «ο κόσμος θα πήγαινε...