Μετάφραση: Λέων Κουκούλας «Μοῦσα» Γενάρης 1921
Πεῖτε μου, πέτρες• μιλῆστε, ψηλὰ ἐσεῖς παλάτια!
Δρόμοι, ἕνα λόγο! Καὶ σὺ δὲν ταράζεσαι, ὦ πνεῦμα;
Ναί, στὰ ἱερά σου τὰ τείχη, ψυχὴ ἔχουν τὰ πάντα,
Ρώμη αἰώνια, καὶ μόνο σὲ μὲ δὲ μιλᾶνε.
Ὢ ποιός θὰ μοῦ πῆ, σὲ ποιό θενὰ ἰδῶ παραθύρι,
Τὄμορφο πλάσμα, χαρὰ στὴ ζωή μου ποὺ ἐσκόρπαε;
Μάντευα τάχα τοὺς δρόμους ποὺ διάβαινα πάντα,
Γιὰ χάρη της χάνοντας τὸν πολύτιμο χρόνο;
Βλέπω ἀκόμα ναούς, κίονες, παλάτια κ’ ἐρείπια,
Σὰν ξένος ποὺ τοῦ ταξειδιοῦ του περνάει τὶς ὧρες.
Μὰ σὲ λίγο ὅλα θὰ πάνε κ’ ἕνας μόνο θὰ μείνη
Ναός, τῆς ἀγάπης, τὸν ἐκλεχτὸ νὰ προσμένη.
Εἶσαι ἕνας κόσμος, ὦ Ρώμη• μὰ δίχως ἀγάπη
Τίποτα ὁ κόσμος, καὶ ἡ Ρώμη δὲ θἄτανε Ρώμη.
Άπό: Ποιήματα, έκδ. ΙΚΑΡΟΣ, 20η ἔκδ,, Άθῆναι 2000 Καὶ ψυχὴ εἰ μέλλει γνώσεσθαι αὐτὴν εἰς ψυχὴν αὐτῇ βλεπτέον: τὸν ξένο καὶ τὸν ἐχθρὸ τὸν...
Γιάννης Ρίτσος, Δελφοί Ποιήματα, Τόμος Δ’, 10η έκδοση, ἐκδ. Κέδρος, Ἀθήνα 1984, σελ. 300. Τί λίγο πού κρατάνε — ὄχι μονάχα οἱ ἀνθρῶποι, μά καί...
Αποσπάσματα. Μετάφρασις Π. Κ. Χρήστου, περ. ΕΠΟΠΤΕΙΑ, Φεβρουάριος 1993 5. Ἐγὼ ὅμως ἐνόμιζα ὅτι αὐτὰ ἐλέγονταν ἀπὸ ἐκείνους μὲ μιὰ δόσι ὑπερβολῆς, ἀλλὰ τώρα βλέπω...
Το κείμενο αυτό είναι προλογικό σημείωμα στο αφιέρωμα της Εποπτείας ‘Ζώντας ανάμεσα στα ερείπια’. Το ζητούμενο του αφιερώματος είναι η μοίρα των μνημείων. Το προλογικό...
Από το Ταξιδεύοντας (Ὁ Μοριᾶς), ἐκδ. Ἑλ. Καζαντζάκη, Ἀθήνα 1969 Τὸ πρόσωπο τῆς Ἑλλάδας εἶναι ἕνα παλίμψηστο ἀπὸ δώδεκα κύριες ἀπανωτὲς γραφές: Σύγχρονη, τοῦ Εἰκοσιένα,...
Από Τά ἀπρόοπτα , ἐκδ. Κέδρος, Ἀθήνα 1975 Οί λέξεις κύλησαν ἀπό τό στόμα. Σβήσανε μές στό σκοτάδι. Κοιτάζεις τήν ἄλλη μεριά τοῦ σήμερα καί...
Ἀθήνα 1951 Κάμιρος! πρόβαλες πεθαμένη κάτω ἀπὸ τὰ χωράφια, λησμονημένη …ἀπ’ ὅλους κι ἀπὸ τὸν Ὅμηρο. Μόνο μιὰ λέξη στὴν Ἰλιάδα… καθὼς λέει ὁ ποιητής,...