Søren Kierkegaard: Από τα ημερολόγια

Σημειώσεις

1.-Και πόσο συχνά δεν συμβαίνει, ακριβώς όταν πιστεύει κανείς πως συνέλαβε τον εαυτό του καλύτερα ν’ αποδεικνύεται πως έχει απλώς αγκαλιάσει το σύννεφο αντί για την Ήρα.

2.- Τότε μονάχα αποκτά o άνθρω¬πος εσωτερική εμπειρία˙αλλά για πόσους άραγε δεν είναι οι διάφορες εντυπώσεις της ζωής παρά σαν τα σχέδια που αφήνει η θάλασσα πάνω στην άμμο, για να τα εξαλείψει δίχως ίχνη και πάλι ξανά.

3.- Πόσο κοντά δεν βρίσκεται κατά τα άλλα ο άνθρωπος μ’ όλη του τη γνώση προς την τρέλα; Το παν σε τελευταία ανάλυση βασίζεται πάνω σε ένα αξίωμα˙ αλλά από τη στιγμή που δεν στέκεται πια έξω απ’ αυτόν αλλά ζει ο ίδιος μέσα στο αξίωμα, τότε πια παύει να του είναι αξίωμα. (Διαλεκτική –Έρις).

4.- Έτσι θα μπορέσουμε, αφού δεχτούμε πρώτα από την Αριάδνη (την Αγάπη) τον μίτο εκείνο, να περάσουμε μεσ’ απ’ όλους τους δαίδαλους του Λαβύρινθου (της Ζωής) και να σκοτώσουμε το τέρας. Αλλά πόσοι άραγε δεν ρίχνονται μέσα στη Ζωή (στον Λαβύρινθο) δίχως νά ‘χουν κρατήσει τούτη την προφύλαξη (τα νέα κορίτσια και τ’ αγόρια που θυσιάζονταν στον Μινώταυρο κάθε χρονιά)—;

5.-Βέβαια επιμένει κατά μιαν έννοια και τότε, αλλά ο άνθρωπος είναι πια σε θέση ν’αντέξει τις θύελλες της ζωής˙ γιατί όσο περισσότερο ζει ο άνθρωπος για μιαν Ιδέα τόσο πιο εύκολο να μένει έκθετος σ’ όλον τον κόσμο. –Συχνά επίσης προκαλείται μια παράξενη ανησυχία, ότι όταν νομίζουμε πως καταλάβαμε καλύτερα τον εαυτό μας στην πραγματικότητα δεν έχουμε κάνει άλλο από το να μάθουμε τη ζωή ενός άλλου απέξω κι ανακατωτά.

6.- Λέει και η παροιμία πως «από μικρό και από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια».Κι εδώ δεν γίνεται φυσικά λόγος για την αλήθεια σύμφωνα με προτάσεις και συμπεράσματα, αλλά πόσες φορές ο λόγος ενός παιδιού ή ενός τρελού δεν έχει κατακεραυνώσει εκείνον προς τον οποίο στάθηκε αδύναμη κάθε οξύνεια-;

7.- Αυτού του είδους η ζωή, που διέπει σ’ αρκετό βαθμό ολόκληρη την εποχή, παρουσιάζεται επίσης και σε μείζονα κλίμακα. Ενώ οι παλιότερες εποχές εκτελούσαν έργα που ο παρατηρητής έπρεπε ν’ αποσβολώνεται βλέποντας, κατασκευάζουν τώρα μια γέφυρα κάτω από τον Τάμεση (χρησιμότης και κέρδος). Μάλιστα το παιδί ρωτά σχεδόν προτού προλάβει να θαυμάσει την ομορφιά ενός λουλουδιού είτε ένα οποιοδήποτε ζώο: σε τι χρησιμεύει;