Παν. Δρακοπουλος:

Ελευθερία;

«Αν δεν είχαμε ελεύθερη βούληση», γράφει κάπου ο Τσέστερτον, «δεν θάχε νόημα να πούμε ευχαριστώ σε κάποιον που μας πέρασε τη μουστάρδα.» Το θυμήθηκα αυτό τελειώνοντας μια φιλοσοφική μελέτη επί του θέματος, όπου ο φιλόσοφος συγγραφέας αποδείκνυε πως δεν υπάρχει ελευθερία της βούλησης.

       Και θυμήθηκα επίσης τη γάτα της Τζίνας. Στην Κηφισιά όπου ήταν το σπίτι της, η Τζίνα είχε μια βιβλιοθήκη που χώριζε την κρεβατοκάμαρα από το  σαλόνι. Σε αυτή τη βιβλιοθήκη υπήρχε ένα είδος ντουλάπι όπου το άνοιγες και η πόρτα του γινόταν ένα μικρό γραφείο. (Όταν παντρευτήκαμε της έφτιαξα γραφείο και στη φάτσα του έβαλα χαλκογραφία μου με τη φράση ΕΞ ΟΥΣΙΑΣ ΤΙ ΠΟΤΕ, ΕΝ ΥΠΑΡΞΕΙ ΤΟ ΠΑΝ). Εκείνο το μικρό και σχεδόν κρυφό  γραφειάκι το χρησιμοποιούσε για να εργάζεται με τους μαθητές της ή και για να γράφει η ίδια. Είχε κι ένα μικρό γατάκι, του οποίου δεν θυμάμαι το όνομα, που κατέβαινε στο κάτω πάτωμα αμέσως μόλις η Τζίνα έβαζε μουσική. Όμως, όποτε έβαζε την «Ιεροτελεστία της Άνοιξης»  που τη γοήτευε, η μικρή γάτα όπου και να βρισκόταν έτρεχε σαν τρελή και ορμούσε στο γραφειάκι. Διπλωνόταν εκεί, στο βάθος του ψευδοντουλαπιού, παρακολουθώντας με τεντωμένα μάτια την κυρά του.